چگونه می‌توان در خلیج‌فارس دارو، ویتامین، غذا، ترشی و... پیدا کرد؟
تاریخ انتشار: ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۷۲۰۱۱۱
همشهری آنلاین، داستان جلبک، بیش از این حرف‌هاست؛ بیشتر جلبک‌ها گیاهانی آبزی هستند که در ایران نیز به وفور یافت می‌شوند و ممکن است در اندازه‌ها و رنگ‌های مختلف ببینیم‌شان.
این گیاهان جز اینکه از زیبایی‌های طبیعت هستند، فایده‌های زیادی هم دارند که از کاربردهای دارویی گرفته تا مصارف خوراکی را شامل می‌شوند جلبک‌ها یکی از هزاران شگفتی‌های طبیعی خلیج‌فارس هستند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به یاد دارم در یکی از تحقیقاتم در ساحل جفره استان بوشهر به دلیل اصرارهای یک پسربچه که می‌خواهد در آن گرمای طاقت‌فرسای تابستان کمکم کند، از او می‌خواهم تا برایم جلبک جمع کند، می‌رود و خزه‌های چسبیده بر روی صخره‌ها را با چاقو می‌تراشد و بر روی یک تکه پلاستیک می‌گذارد و می‌آورد. وقتی برایش توضیح می‌دهم که دقیقا چه می‌خواهم با تعجب نگاه می‌کند و با خود می‌گوید که ممکن است این گیاهان دریایی به چه کار من آیند؟
با آنکه سواحل جنوب ایران مملو از گونه‌های مختلف گیاهی از جمله جلبک‌ها هستند؛ مردم اطلاع درستی از آنها ندارند، حتی خیلی‌ها آنها را جزء گیاه به حساب نمی‌آورند. گیاه‌شناسان به جلبک می‌گویند «آلگه» (Algae ) و علمی که جلبک‌ها را مطالعه می‌کند فایکولوژی(Phycology ) نام دارد. آلگه‌ها در آب شور و شیرین رشد می‌کنند. بیشتر آلگه‌های آب شیرین آن‌قدر ریزند که به چشم نمی‌آیند و شاید برایتان جالب باشد اگر بدانید که حتی در استخرها هم ممکن است وجود داشته باشند.
آلگه‌های آب‌های شور، آن هم از نوع بزرگ بیشتر در سواحل صخره‌ای رشد می‌کنند. آب‌های خلیج‌فارس و دریای‌عمان که هم شورند و هم صخره دارند، پر است از آلگه‌های آب شور. بسیاری از سواحل خلیج‌فارس و دریای‌عمان، از خوزستان گرفته در غرب تا سیستان و بلوچستان درشرق، مکان‌هایی طبیعی و مناسب برای رشد جلبک‌ها هستند.
بیش از ۴۴ درصد از فتوسنتز جهان در اکوسیستم‌های دریایی و توسط گیاهان دریایی صورت می‌گیرد که جلبک‌های دریایی سهم عمده‌ای از آن را بر عهده دارند. آنها تأمین کننده مقدار زیادی از مواد آلی و بخشی از اکسیژن مورد نیاز آبزیان دریایی هستند. جلبک‌ها به‌عنوان تولیدکنندگان اولیه در زنجیره غذایی به شمار می‌روند که گیاهخوارانی مثل لاک‌پشت دریایی مستقیما آنها را می‌خورند و گوشتخواران به صورت غیرمستقیم؛ بنابراین، جلبک‌ها به‌عنوان پایه شبکه غذایی محسوب می‌شوند. جلبک‌ها فقط غذای جانوران نیستند، بلکه محل سکونت و پناهگاه مناسبی برای بسیاری از موجودات دریایی از جمله شکم پایان و صدف‌های دوکفه‌ای به‌شمار می‌روند.
جلبک‌ها را می‌شود در اندازه‌های کوچک یا میکروسکوپی تا غول‌پیکر مشاهده کرد که گاهی طولشان به ۱۰۰ متر و حتی بیشتر هم می‌رسد. تنوعی که در شکل، اندازه، رنگ و محیط زیست آنها وجود دارد، در کمتر گروهی از موجودات زنده دیده می‌شود. رنگیزه‌ها در جلبک‌ها تنوع زیادی دارند و در شناسایی گروه‌های مختلف جلبکی به کار گیاه‌شناسان می‌آیند. رنگیزه‌ها دو گروه‌اند؛ یکسری رنگیزه‌هایی که مستقیما در فتوسنتز نقش دارند و دیگری رنگیزه‌هایی که به طور غیرمستقیم در فتوسنتز دخالت می‌کنند. هر گروه از جلبک‌ها دارای رنگیزه‌های خاصی هستند و اختلاط نسبت‌های مختلف این رنگیزه‌هاست که می‌تواند طیف وسیعی از رنگ را در برخی گروه‌ها ظاهر کند؛ تنوع رنگ‌ها در هیچ کدام از گروه‌های گیاهی به حد جلبک‌ها نمی‌رسد.
جلبک‌ها همه جا می‌رویند؛ ولی بیشتر آبزی هستند و در آب‌های شیرین و شور و حتی در برکه‌های کویری و دریاچه‌ها رشد می‌کنند. برخی از گونه‌های کوچک جلبک‌ها، خاکزی‌اند و انواع آنها را می‌توان روی خاک‌ها و صخره‌های نمناک، روی برف، گیاهان و بدن جانوران جست‌وجو کرد. وجود جلبک‌ها در زیستگاه‌های مختلف، ثابت می‌کند که این جانداران با شرایط مختلف محیطی سازگاری پیدا می‌کنند.
جلبک‌های بزرگ را به سه دسته سبز، قرمز و قهوه‌ای تقسیم کرده‌اند؛ از سبزها ۸ هزار گونه، از قرمزها ۶ هزار گونه و ازقهوه‌ای‌ها ۱۵۰۰ گونه در جهان شناسایی شده و بیـش از ۱۸۵ گونه از این جلبک‌ها به مصرف خوراک انسان می‌رسند. در سواحل جنوبی ایران، حدود ۳۵۰ گونه جلبک بزرگ شناسایی شده است؛ از این میان باید به جلبک بزرگ پرسلولی اشاره کرد. این جلبک تیغه‌هایی برگ مانند دارد و طول ساقه‌اش گاهی به ۱۰۰ متر هم می‌رسد.
اگر از جنبه خوراکی به جلبک نگاه کنیم، بیـش از ۱۸۵ گونه از این جلبک‌ها به مصرف خوراک انسان می‌رسند. نوار ساحلی جنوب ایران ۱۶۰۰ کیلومتر است و جای مستعدی است برای تکثیر و پرورش گونه‌های مهم و اقتصادی جلبک. بسیاری از کشورهای شرق آسیا نظیر چین، ژاپن، تایوان و فیلیپین، در حال بهره‌برداری اقتصادی از جلبک‌ها هستند و سال به سال فعالیتشان را گسترش می‌دهند اما در ایران خبری از پرورش جلبک نیست. ایران از نظر داشتن سواحل صخره‌ای و رویشگاه‌های طبیعی و مناسب گیاهان دریایی از جمله جلبک‌ها یکی از نقاط مهم دنیاست. در سواحل جنوبی ایران، تحقیقاتی توسط افراد مختلف برای شناسایی ماکروجلبک صورت گرفته اما استفاده‌های اقتصادی از جلبک، آن‌طور که باید و شاید رایج و مرسوم نیست.
کاهوی دریایی که از جلبک‌های سبز بزرگ و پرسلولی است، می‌تواند به تنهایی یا همراه با دیگر سبزیجات در کنار غذا مصرف شود. این جلبک مقدار زیادی پروتئین دارد و به نام اولوا (Ulva) معروف است. گونه‌ای از جلبک‌های بزرگ قهوه‌ای هم در سواحل ایران یافت می‌شود که اسمش «بادبزن دریایی» است؛ در کشورهای جنوب شرق آسیا از این جلبک به خاطر داشتن پروتئین و ویتامین‌های زیاد در پخت غذا استفاده می‌کنند. بادبزن دریایی در جهان به نام پادینا (Padina) معروف است.
گونه‌ای از جلبک‌های میکروسکوپی سبز – آبی، شکلی مارپیچی و فنری دارد که به دلیل داشتن پروتئین زیاد اهمیت اقتصادی فراوانی دارد، در کشورهای آفریقایی به خصوص چاد، به‌عنوان غذای انسان و در استرالیا، آمریکا و مکزیک به صورت انبوه کشت داده می‌شود و به‌عنوان غذای دام و طیور استفاده می‌شود. نام این جلبک اسپیرولینا (Spirulina) است.
ژاپن که بزرگترین تولیدکننده و دارای بیشترین مصرف کننده جلبک‌ها برای بیش از ۱۰ هزارسال در دنیا است، غذاهای گوناگونی به نام‌های نوری، کمبو و سوشی را از جلبک‌ها درست می‌کند، همچنین به عنوان چاشنی در انواع پلوها و سوپ‌ها و حتی به صورت ترشی از آنها استفاده می‌شود.
در چابهار نیز پودر جلبک‌ها را به‌عنوان طعم‌دهنده در ماست و انواع غذاها به کار می‌برند. جلبک‌ها علاوه بر جنبه‌های خوراکی، کاربردهای درمانی هم دارند؛ همه جلبک‌ها منبع خوبی برای تامین ویتامین‌ها و مواد معدنی هستند. در درمان بیماری‌های قلبی و عروقی مثل چربی‌خون و فشارخون و در دفع مسمومیت، تنظیم قند خون، استحکام ماهیچه‌ها و مفاصل، کاهش حملات آسم، می‌توان از ویژگی‌های دارویی جلبک‌ها سود برد. مواد درون جلبک‌ها برای درمان زخم‌معده و کولیت و حتی تحریک رشد باکتری‌های مفید روده‌ای مفیدند؛ آنها می‌توانند عامل افزایش سرعت پاکسازی روده، کبد و جریان خون شوند و به قوی شدن سیستم ایمنی بدن کمک کنند. البته خاصیت آرام‌بخشی بعضی از جلبک‌ها را نیز نباید فراموش کرد.
بعضی از ترکیبات شیمیایی موجود در جلبک‌ها عبارتند از پروتئین، لیپید، کربوهیدرات، اسید نوکلئیک، ویتامین‌های آ، ب، ث، مواد معدنی و رنگدانه‌ها. از رنگدانه جلبک‌ها در صنایع آرایشی- بهداشتی زیاد استفاده می‌کنند. جلبکی سبز و کوچک به‌نام کلرلا (Clorella) با کلروفیل زیادی که دارد اجازه ورود نور خورشید را به درون پوست نمی‌دهد؛ در نتیجه می‌توان از آن در کرم‌ها و محصولات ضدآفتاب استفاده کرد. محصولاتی که از این جلبک می‌سازند به صورت قرص، مایع و پودر موجود است و از پودر و مایع آن حتی در نان، کیک و بیسکوییت و نوشیدنی‌های گیاهی نیز استفاده می‌کنند.
گیاهانی در حکم طلادر گزارش‌های متعدد از کشورهای دیگر، دیده شد که جلبک‌ها جذب‌کننده آلودگی‌های صنعتی مانند فلزات سنگین هستند. من نیز این بررسی را در سواحل استان بوشهر که مملو از این آلودگی‌هاست انجام دادم و حالا این سوال در ذهنم ایجاد می‌شود که چرا از این همه جلبکی که داریم استفاده نمی‌کنیم؟
البته اهمیت تجاری جلبک‌های دریایی به طور عمده به دلیل استفاده از آنها به‌عنوان منابع صمغ‌های صنعتی است. از این مواد که در دیواره سلولی بسیاری از جلبک‌ها وجود دارد در صنایع مختلفی استفاده می‌شود؛ از جمله در تهیه محصولات لبنی، شکلات، بستنی، خمیردندان، رنگ مو، لوسیون‌های آرایشی و گاهی رنگ‌ها؛ در صنعت چرم‌سازی برای پرداخت چرم و حالت بخشیدن به کلاه‌های نمدی و حصیری؛ در ساخت پلاستیک‌های ضدآتش، شیشه‌های ایمنی و بسیاری موارد دیگر که از مهمترین این مواد می‌توان به آگار، آلژنین و کاراژینان اشاره کرد، که آگار بیشترین ارزش را دارد. مهمترین جلبک‌هایی که حاوی آگار هستند جلبک‌های قرمزند که به صورت خاص می‌توان به جلبک گراسیلاریا (Gracilaria) اشاره کرد که گونه‌های مختلف آن در بخش‌های جنوب ایران به‌وفور یافت می‌شود.
آمار منتشرشده در سال ۱۹۹۵ میلادی نشان می‌دهد که ۶۰۱ میلیون تن به ارزش ۴۰۷ میلیارد دلار جلبک دریایی از سوی کشورهای مختلف و با انگیزه‌های اقتصادی تولید شده است. در ایران هم کشت جلبک در دریا می‌تواند با ایجاد اشتغال، زندگی ساکنان جنوب را بهبود بخشد و یکی از انواع کشاورزی را توسعه دهد. کشت جلبک بسیار سودبخش است و جلبک‌ها آن‌قدر متنوع‌اند که حتی از بعضی از آنها به عنوان خوراک دام هم می‌توان استفاده کرد.
جلبک‌های خلیج فارس خاطره خوبی از انسان‌ها ندارند. هنوز در بعضی سواحل جنوبی ایران مانند ساحل پارک شغاب در بوشهر، می‌توان تکه قیرهای باقیمانده از جنگ‌های درگرفته در خلیج فارس را دید. اما این تنها تهدید برای جلبک‌های خلیج فارس نیست؛ فاضلاب‌های صنعتی و خانگی در بسیاری از سواحل خلیج فارس مثل بوشهر به دریا می‌ریزند. یک گزارش از سال ۱۳۷۹، خبر از وجود ۱۷ رشته فاضلاب شهری و خانگی در استان بوشهر می‌دهد که همگی روانه دریا می‌شوند.
در بررسی میکروبی این فاضلاب‌ها دیده شده که دارای مقادیر زیادی از انواع باکتری‌ها و فلزات سنگین بوده‌اند که میزان آنها بیش از مقادیر مجاز در فاضلاب‌هایی است که به محیط‌های طبیعی می‌ریزند. فلزات سنگین پس از جذب در جلبک‌ها و خورده شدن آنها توسط ماهیان، باعث مرگ گونه‌های زیادی از آبزیان می‌شوند.
بعضی مسافران و ساکنان خلیج فارس هم با شنا کردن و ریختن آشغال و کندن جلبک‌ها، به نوعی موجبات نابودی آنها را فراهم می‌کنند. کشتی‌هایی هم که در خلیج‌فارس تردد می‌کنند، با آب توازن خود آلودگی‌های گوناگونی از آب‌های دیگر کشورها را به خلیج‌فارس سوغات می‌آورند و جلبک‌ها از این آلودگی‌ها هم بی‌نصیب نمی‌مانند.
روغن‌موتور قایق‌ها و لنج‌های صیادی وقتی که بر تخته سنگ‌ها و صخره‌ها می‌نشیند تهدیدی دیگر است که عملا به‌معنای خراب‌شدن خانه جلبک‌هاست. تخریب صخره‌ها به معنای مرگ جلبک‌هاست چرا که صخره‌ها و سواحل صخره‌ای - اگر نگوییم تنها مکان- بهترین محل حیات برای جلبک‌های بزرگ پرسلولی هستند.
وقتی در کنار ساحل مشغول نمونه‌برداری از جلبک‌ها بودم مردی حدودا ۵۰ ساله به طرفم آمد و پس از کنجکاوی‌هایش درباره کارم، گفت که تا حدود ۲۰ سال پیش وقتی با خانواده‌اش برای تفریح به اینجا می‌آمده انواع جلبک‌ها و صدف‌ها و ستاره‌های دریایی را می‌دیده است ولی سال‌هاست که دیگر از آنها خبری نیست. با آنکه گزارش‌های متعددی از شناسایی انواع جلبک‌ها در ایران وجود دارد اما آن‌طور که انتظار می‌رود تحقیقات گسترده‌ای روی آنها انجام نشده است؛ حتی مردم محلی هم با جلبک‌ها بیگانه‌اند.
کد خبر 758854 منبع: همشهری آنلاین برچسب‌ها مواد غذایی خلیج فارس شکوفایی جلبکی دارومنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: مواد غذایی خلیج فارس شکوفایی جلبکی دارو سواحل جنوب جلبک ها جلبک ها جلبک ها جلبک ها جلبک ها آلودگی ها رنگیزه ها خلیج فارس صخره ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۷۲۰۱۱۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نخستین کاوش محققان ایرانی در عمق ۲ هزار متری دریای عمان
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از وزارت علوم، مرتضی توکلی رئیس پژوهشگاه ملی اقیانوس‌شناسی و علوم جوی همزمان با روز ملی خلیج فارس (۱۰ اردیبهشت‌ماه) و آیین‌های گرامیداشت این پهنه دریایی و تاریخی در نشستی با خبرنگاران توضیحاتی در مورد اقدامات و دستاوردهای پژوهشگاه طی دو سال گذشته ارائه کرد.
نمونه‌برداری از عمق بیش از ۲ هزار متری دریای عمان و مغزه‌گیری از این عمق برای اولین بار توسط محققان پژوهشگاه اقیانوس‌شناسی با استفاده از کاوشگر بومی خلیج فارس، تهیه اطلس جامع دریای عمان و خلیج فارس و برگزاری کارگاه‌های آموزشی در این روز از مهمترین اقدامات این پژوهشگاه بود.
البته موضوع توافق‌نامه راپ‌می (ROPME/Regional Organization For The Protection of The Marine Environment) توافق‌نامه‌ای بین ایران و کشورهای حاشیه خلیج‌فارس در اردیبهشت ۱۹۷۳ و عمل به آن و تحقیقات در خلیج فارس بر این مبنا نیز از موضوعاتی بود که در این نشست مطرح شد و رئیس و اعضای هیئت علمی پژوهشگاه ضمن توضیح در این مورد بیان کردند که با وجود کاوشگر خلیج فارس به عنوان شناور مهم تحقیقاتی و محققان برجسته این حوزه داده‌های مطالعاتی و راهبردی مهم اکنون توسط ایران به دست می‌آید و تا حد ممکن در اختیار محققان دیگر کشورها هم قرار می‌گیرد.
توجه به تنوع زیستی خلیج فارس و دریای عمان برای توسعه اقتصاد دریامحور و ضرورت همکاری همه نهادها و ارائه خدمات تحقیقاتی به نهادهای مختلف مانند نیروی دریایی ارتش و سپاه نیز از برنامه‌های سال گذشته پژوهشگاه عنوان شد.
مرتضی توکلی در این نشست با اشاره به نزدیکی ایران با اقیانوس هند و رابطه دیرینه تمدنی با کشورهای حاشیه اقیانوس هند اظهار داشت: پژوهشگاه چهارایستگاه تحقیقاتی در شهرهای چابهار، نوشهر، بوشهر و بندرعباس دارد و حوزه پژوهش اقیانوس‌شناسی به شکل انحصاری در اختیار پژوهشگاه است.
نخستین کاوش محققان ایرانی در عمق ۲ هزار متری دریای عمان
وی با اشاره به وظایف ذاتی پژوهشگاه نیز اظهار داشت: محققان پژوهشگاه در ایام نوروز با استفاده از کاوشگر خلیج فارس نقشه‌برداری در عمق ۲ هزار و ۵۰۰ تا ۳ هزار متر را برای اولین بار در کشور انجام دادند و بعد از آن از عمق ۲ هزار و ۱۲۳ متر نمونه‌برداری کردند. عمق خلیج فارس زیاد نیست ولی برداشت در عمق ۲ هزار و ۱۲۳ متر کار سخت و منحصربه‌فردی است که در انحصار چند کشور دریایی در جهان است که سابقه مطالعات دریایی و دریانوردی دارند و ایران با این کار به باشگاه کشورهای دارای توانایی اکتشاف در اعماق دریا پیوسته است.
استاد دانشگاه تربیت مدرس در ادامه با اشاره به اهمیت این اقدام افزود: دنیای زیر آب دنیای ناشناخته‌ای است و با توجه به فشار و شرایط آب وقتی آن را کشف می‌کنیم، ظرفیت‌های این منطقه عیان می‌شود به خصوص تنوع زیستی و صنایع و معادن. همچنین با توجه به اینکه ۷۰ درصد سطح کره زمین را آب فراگرفته است، اگر نتوانیم این منطقه را کاوش کنیم، به این منابع دست نمی‌یابیم.
وی افزود: منابع موجود در خلیج فارس منابع نفتی و گازی است که از بیش از ۱۰۰ سال قبل از آنها بهره‌برداری می‌کنیم اما حوزه‌های جدیدتری هم وجود دارند و مثلاً چین در عمق ۱۲ هزار متر هم کاوش کرده و از ذخایر استفاده می‌کند. این امر باعث می‌شود بتوانند در آینده از منابع به خصوص فلزات ارزشمند و سایر منابع معدنی ذی‌قیمت بهره‌برداری کنند.
توکلی یکی دیگر از اقدامات را همزمان با روز ملی خلیج فارس برنامه‌های خاصی مانند کارگاه‌ها و فعالیت‌های پژوهشی مرتبط با تغییرات اقلیم و اقیانوس‌نگاری خلیج فارس دانست و افزود: بررسی اثر پدیده «ال نینو» روی سفیدشدن مرجان‌ها از جمله موضوعات این کارگاه‌های آموزشی است که بررسی‌هایی نیز در این زمینه در خلیج فارس انجام داده‌ایم. بیست و دومین نشست شورای عالی اتحادیه دانشگاه‌ها و مراکز پژوهشی کشور را نیز با حضور ۱۸ دانشگاه و مرکز تحقیقاتی نیز در این روز برگزار کردیم تا همگرایی بین این مراکز در زمینه تحقیقات دریایی افزایش یابد و از ظرفیت‌های مشترک برای رسیدن به توسعه دریامحور بهره‌مند شوند.
رونمایی از اطلس ملی خلیج‌فارس و دریای عمان/۴۲ پارامتر بررسی شد
وی افزود: همچنین اطلس ملی خلیج‌فارس و دریای عمان به عنوان اطلسی جامع تهیه شده و در هفته پژوهش گذشته رونمایی شد. این اطلس حدود ۱۶۰ نقشه در ۸۸ صفحه دارد. این نقشه در زمینه فاکتورهای فیزیکی شامل دما، شوری، چگالی، کدورت، اکسیژن محلول، سرعت صوت، عمق شفافیت، اکسیژن ظاهری و در زمینه فاکتورهای شیمیایی نیترات‌ها، فسفات‌ها، سیلیکات، ذرات معلق در آب، نیتروژن‌ها و همچنین فاکتورهای زیستی فیتوپلانکتون‌ها و دایموفلاژن‌ها (کف‌زیان خلیج فارس) در این اطلس مطالعه شده است. بیش از ۴۲ پارامتر (مؤلفه) در این نقشه بررسی شده که منحصربه‌فرد هستند. یافته‌های این نقشه از دو گشت یک سفر تابستانی و یک سفر زمستانی با بررسی ۷۶ایستگاه در زمستان و ۶۷ایستگاه در تابستان از دهانه اروند رود تا کنار چابهار به دست آمده و برای محققان، سیاست‌گذاران و دانشگاه‌ها مفید است.
توکلی همچنین به موضوع توافق‌نامه کشورهای حاشیه خلیج فارس موسوم به راپ‌میROPME (Regional Organization For The Protection of The Marine Environment) اشاره کرد و افزود: کشورهای عربستان سعودی، کویت، بحرین، امارات متحده عربی، ایران، قطر، عراق و عمان عضو این توافق‌نامه هستند؛ با این وجود منابع اصلی داده‌های تحقیقاتی که در گذشته توسط کویت انجام می‌شد، در اختیار ایران قرار نمی‌گرفت.
وی در مورد اهمیت این داده‌ها اظهار داشت: بخشی از داده‌ها از جهت علمی مهم است و بخشی هم از جهت سیاست‌گذاری و برای نمونه ذخایر شیلاتی ضعیف روی امنیت غذایی اثر می‌گذارد و قطر روی گاوهای دریایی کار می‌کند که در خلیج فارس در حاشیه قطر این حیوانات وجود دارند و این منطقه را جزء مناطق حفاظت‌شده در نظر می‌گیرد.
رئیس پژوهشگاه ملی اقیانوس‌شناسی و علوم جوی خاطرنشان کرد: موارد دیگر شامل جنگل‌های حراست که ظرفیت خوبی دارند. قطر در حاشیه سرزمینی خود کشت حرا انجام می‌دهد و ما سال گذشته حاضر بودیم یک میلیارد اصله درخت در حاشیه ساحلی ایران بکاریم ولی اراده لازم برای این کار نبود. هدف ما استفاده از مشارکت مردمی و بسیج مستضعفان بود تا در کاشت و پرورش درختان کمک بگیریم. البته برای کشت گیاهان خودرو متولی خاصی نداریم و بیشتر سازمان حفاظت محیط زیست و سازمان جنگل‌ها و مراتع موضوع را اداره و برخی محدودیت‌ها را ایجاد می‌کنند.
توکلی با اشاره به پهنه جغرافیایی در این زمینه اظهار داشت: ۵ هزار و ۷۰۰ کیلومتر مرز دریایی داریم و از گوآتر تا خرمشهر امکان کاشت جنگل‌های حرا وجود دارد. همچنین در حاشیه بسیاری از جزایر که ما ۳۴ جزیره در ساحل جنوب داریم، این امر ممکن است.
رئیس پژوهشگاه ملی اقیانوس‌شناسی و علوم جوی با اشاره به اهمیت اقدامات زیربنایی در توسعه منابع دریایی گفت: بزرگترین کشور در زمینه کشت جنگل‌های حرا بنگلادش است که با این کار از خاک در برابر سیل‌های زیاد حفاظت کرده است.
رئیس پژوهشگاه ملی اقیانوس‌شناسی و علوم جوی در مورد اقدامات این پژوهشگاه برای تحقق سیاست‌های کلی توسعه دریامحور ابلاغی مقام معظم رهبری نیز گفت: اولین گام ما این بود که ظرفیت‌ها و زیرساختاهای اساسی را برای تصمیم‌گیری فعال کنیم.
توکلی افزود: شورای عالی صنایع دریایی به ریاست رئیس جمهور در این راستا مجوز ایجاد مرکز ملی فراداده‌های دریایی را به پژوهشگاه داد که فرصت خوبی است. همچنین مطالعات قطب جنوب یا جنوبگان را با ارتباط خوب با نیروی دریایی ارتش پیگیری می‌کنیم و در گشت دریایی نیروی دریایی دور کره زمین هم کمک‌های تحقیقاتی کردیم. در زمینه سونامی، فعالیت‌های مشترکی با یونیسف و یونسکو و در زمینه داده‌ها با نیروی دریایی ارتش و سپاه داشته همچنین در زمینه توسعه زیردریایی‌ها نیز با دانشگاه صنعتی اصفهان مشارکت داریم.
وی ادامه داد: مجوز تأسیس اولین مرکز رشد صنایع دریایی را در نوشهر از وزارت علوم اخذ کرده‌ایم تا در حوزه‌های مختلف با توجه به توانایی که داریم، فعالیت‌های خود را آغاز کنیم.
اعلام محدودیت های ترافیکی پایان هفته در جاده های شمالی کشور